Είμαστε όλοι πολύ προσεκτικοί για την αισθητική, είτε το γνωρίζουμε συνειδητά είτε όχι. Σε ενστικτώδες επίπεδο, απολαμβάνουμε βαθιά να βλέπουμε όμορφα πράγματα. Ωστόσο, δεν είναι μόνο αυτό. Θέλουμε αυτό που είναι όμορφο. Ο Lance Hosey γράφει στους The New York Times: «Μελέτες σάρωσης εγκεφάλου αποκαλύπτουν ότι η θέα ενός ελκυστικού προϊόντος μπορεί να προκαλέσει το μέρος της κινητικής παρεγκεφαλίδας που διέπει την κίνηση των χεριών. Ενστικτωδώς, προσεγγίζουμε ελκυστικά πράγματα. η ομορφιά μας κινεί κυριολεκτικά. ”
Ωστόσο, υπάρχει παράλληλη αφήγηση. Για να το θέσουμε αόριστα – είμαστε επίσης γοητευμένοι από αυτό που είναι άσχημο και παράξενο. Η πραγματικά φρικτή τέχνη, τα φρικτά σχέδια και τα μη αισθητικά έργα μπορούν να συλλάβουν τη φαντασία μας σαν τίποτα άλλο. Εάν αυτά τα πράγματα είναι τόσο μη καλαίσθητα , βγαίνουν πίσω και γίνονται αισθητικά γίνονται μια αμφιλεγόμενη ερώτηση όταν είστε κολλημένοι εκεί, κοιτάζοντας βαθιά στην άβυσσο, αναρωτιέστε αν θα φύγετε ή θα μοιραστείτε την εικόνα με τους φίλους σας.
