Είναι δύσκολο να ζητάς συγνώμη. Να πρέπει να αναγνωρίσεις τα λάθη σου, να σφίξεις τα δόντια απογοητευμένος, να κατεβάσεις το κεφάλι και ν’ απολογηθείς. Είναι ο θυμός και η υπερηφάνεια μας που μπλοκάρουν τις αισθήσεις και μας εμποδίζουν να καταλάβουμε το προφανές: ότι κάποιες φορές, μας αρέσει ή όχι, φταίμε. Και όταν φταίμε, ο μοναδικός δρόμος που υπάρχει είναι εκείνος της συγνώμης.
Με ειλικρίνεια
Γιατί αλλιώς δεν έχει νόημα. Πολύ περισσότερο, κοροϊδεύεις τον ίδιο σου τον εαυτό. Όταν φτάνεις στο σημείο να ζητήσεις συγνώμη, καλείσαι να έχεις αναγνωρίσει πραγματικά το λάθος σου.
Με χιούμορ
Λεπτό χιούμορ για την ακρίβεια, με σένα στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Δεν είναι κακό να αποβάλλεις λίγη από την αρνητική ενέργεια με ένα έξυπνο ή αστείο σχόλιο.
Ανέλαβε εξ’ ολοκλήρου την ευθύνη
Τη στιγμή που εκφράζεις τη συγνώμη σου, μην χρησιμοποιείς ποτέ δικαιολογίες. Η μόνιμη καραμέλα του «έχεις δίκιο αλλά…», δεν έκανε ποτέ τα πράγματα καλύτερα.
Προσφέρσου να επανορθώσεις
Ακόμη και αν δεν μπορείς. Σημασία έχει, εκείνη τη στιγμή, η άμεση προσφορά. Ότι είσαι διαθέσιμος να θέσεις τον εαυτό σου στις υπηρεσίες κάποιου άλλου, ασχέτως αν εκείνος το επιθυμεί ή όχι. Η συγνώμη, πολλές φορές, είναι και πράξη.
Υποσχέσου ότι θα προσπαθήσεις περισσότερο σαν άνθρωπος
Είναι το κλασσικό λάθος που τείνουμε να κάνουμε όλοι μας. Η φράση «δεν θα το ξανακάνω», δεν θα πρέπει να ειπωθεί σε καμία περίπτωση. Γιατί; Γιατί τα λάθη είναι ανθρώπινα. Και όσα και αν θέλεις, όσο και αν προσπαθείς, όσο και αν κοιτάς καθημερινά να είσαι εντάξει απέναντι στους άλλους και τον εαυτό σου, μπορεί και να ξανακάνεις το ίδιο λάθος. Ή κάτι που τουλάχιστον θα θυμίζει εκείνο το «αξέχαστο» λάθος. Μη δίνεις λοιπόν υποσχέσεις που ίσως να μην κρατήσεις.
Και προχώρησε
Αν ξέρεις μέσα σου πως η συγνώμη σου ήταν ειλικρινής, πως έχεις πράγματι την όρεξη να προσπαθήσεις για κάτι καλύτερο, πως έκατσες και σκέφτηκες ξανά και ξανά τα λάθη σου προσπαθώντας να μειώσεις τις πιθανότητες για να τα επαναλάβεις, τότε ήρθε η ώρα να προχωρήσεις.