Τα Χριστούγεννα ήρθαν, τα ζαχαροπλαστεία και οι φούρνοι έχουν γεμίσει τις βιτρίνες τους με τα παραδοσιακά γλυκά αυτής της περιόδου. Η απορία γεννήθηκε κυρίως από το μελομακάρονο που πάντα σαν ονομασία μας μπερδεύει, όμως κι ο κουραμπιές από που προέρχεται;
Ο κουραμπιές διεκδικείται από πολλές χώρες με πιθανότερη την Περσική προέλευση! Παρόμοια γλυκά υπάρχουν στο Ιράν, την Τουρκία, το Λίβανο, την Αλβανία, αλλά και σε ισπανόφωνες χώρες υπό την ονομασία Πολβορόν.
Qurabiya στα Αζέρικα, Kurabiye στα Τούρκικα που στην κυριολεξία σημαίνει Kuru = ξηρό, biye = μπισκότο. Η ονομασία μπισκότο ετυμολογικά προέρχεται από το λατινογενές bis-cuit, που σημαίνει ψημένο δύο φορές (στα αρχαία ελληνικά λεγόταν δί-πυρον), μια τεχνική ψησίματος για να μην «χαλάει» εύκολα ο άρτος, κυρίως των στρατιωτών και των ναυτικών.
Το λατινικό bis-cuit διαδόθηκε μέσω των Βενετών εμπόρων και στην Ασία, όπου καθιερώθηκε ως παραφθορά της λατινικής λέξης, σε biya/biye, οπότε συνδέθηκε με το δικό τους Qura /Kuru (ξηρό) και έδωσε τη νέα μικτή (λατινο-ανατολίτικη) λέξη Qurabiya / Kurabiye, η οποία με αντιδάνεια ξαναγύρισε στη δύση και ελληνοποιημένη πλέον έδωσε το κουραμπιές με την έννοια του ξηρού μπισκότου, που διανθίστηκε με αμύγδαλα, ζάχαρη άχνη κ.λπ.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΓΛΥΚΩΝ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΚΡΙΠ ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ 20ου ΑΙΩΝΑ
Όσοι φανταζόσασταν ότι το μελομακάρονο πιθανόν να έχει ιταλική προέλευση ,κάνουν λάθος καθώς ισχύει το αντίστροφο και η καταγωγή της ονομασίας φαίνεται να έχει ελληνικές ρίζες! Στα λεξικά αναφέρεται ότι η λέξη «μακαρόνι» παράγεται από τη μεσαιωνική ελληνική λέξη «μακαρωνία» (επρόκειτο για νεκρώσιμο δείπνο με βάση τα ζυμαρικά, όπου μακάριζαν το νεκρό).
Η μακαρωνία με τη σειρά της έρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη “ μακαρία”, που δεν ήταν άλλο από την ψυχόπιτα, δηλαδή, ένα κομμάτι άρτου, με σχήμα σαν το μελομακάρονο, το οποίο το προσέφεραν μετά την κηδεία. Αργότερα, όταν η μακαρία περιλούστηκε με σιρόπι μελιού ονομάστηκε: μέλι+μακαρία = μελομακάρονο και καθιερώθηκε ως γλύκισμα.
Παρόμοιο γλυκό είναι τα φοινίκια που το βρίσκουμε σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, όπως η Χαλκιδική και η Θεσσαλονίκη, αλλά το βρίσκουμε και σαν σαρακοστιανό γλύκισμα στην Πάρο. Τη συνταγή έφεραν μαζί τους οι πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία.
Πηγή: bestnews.gr