Ανακοινώσεις αναμένονται σήμερα στις 11 το πρωί από τους υπουργούς Δημόσιας Τάξης, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και την υπουργό Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη αναφορικά με τον εντοπισμό των κλεμμένων έργων των Πικάσο και Μοντριάν. Σύμφωνα με πληροφορίες οι πίνακες βρέθηκαν στην Κερατέα σε σημείο μέσα σε ρεματιά συσκευασμένοι.
Στα χέρια της Αστυνομίας βρίσκεται ο κλεμμένος πίνακας του Πικάσο «Γυναικείο Κεφάλι» που φιλοτεχνήθηκε το 1939 και είχε χαρίσει αρκετά χρόνια αργότερα ο ίδιος στην Ελλάδα με χειρόγραφη μάλιστα σημείωσή του για τον ελληνικό λαό και την συνεισφορά του στον αγώνα ενάντια στο ναζισμό.
Το έργο ήταν άφαντο από το 2012 όταν και εκλάπη από την Εθνική Πινακοθήκη.
Το έργο του Πάμπλο Πικάσο όπως και το έτερο της λείας εκείνης της ληστείας, ο «Ανεμόμυλος Στάμμερ» του Πιετ Μοντριάν, εντοπίστηκαν σε σπίτι άνδρα 49 ετών στο Πόρτο Ράφτη που φέρεται να συμμετείχε στη διάρρηξη της Εθνικής Πινακοθήκης και συνελήφθη.
Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά μέχρι στιγμής ο 49χρονος εντοπίστηκε από τους αστυνομικούς της Ασφάλειας μετά από συνδυαστική μελέτη των στοιχείων που είχαν συγκεντρωθεί όλα αυτά τα χρόνια και προσήχθη στην ΓΑΔΑ όπου ομολόγησε την συμμετοχή του στην κλοπή και υπέδειξε στους αστυνομικούς το σημείο που έκρυβε τους δύο πίνακες.
Σε ανακοίνωσή της η ΕΛ.ΑΣ αναφέρει: «Δύο πίνακες που είχαν αφαιρεθεί από την Εθνική Πινακοθήκη το 2012 (ένας του Πικάσο και ένας του Μοντριάν) βρίσκονται στα χέρια της Ελληνικής Αστυνομίας, μετά τον εντοπισμό τους από το 2ο τμήμα του ΥΔΕΖΙ».
Ο 49χρονος ισχυρίζεται επίσης ότι όλα τα έχει κάνει μόνος του. Πως είχε τους πίνακες που έκλεψε από την Εθνική Πινακοθήκη σε μια κρύπτη και το τελευταίο χρονικό διάστημα τους… έκρυψε στη ρεματιά στην Κερατέα!
Οι έρευνες για να βρεθούν οι δράστες της κλοπής στην Εθνική Πινακοθήκη δεν σταμάτησαν ποτέ. Έγιναν… φύλλο και φτερό όλες οι παράνομες δημοπρασίες, οι πίνακες δεν ήταν πουθενά.
Τον τελευταίο χρόνο, όμως, εντάθηκαν και τελικά το απόγευμα της Δευτέρας ο 49χρονος βρέθηκε στο τμήμα Διαρρηκτών της ΓΑΔΑ. Και αφού εκεί του παρουσιάστηκαν ένα ένα όλα τα στοιχεία που τον ενοχοποιούσαν, ομολόγησε. Ισχυρίστηκε πως έδρασε μόνος του. Πως προσπάθησε να πουλήσει τους πίνακες αλλά δεν τα κατάφερε.
Πριν από πέντε χρόνια, όπως αποκάλυψε ο ιδιωτικός ερευνητής Γιώργος Τσούκαλης μιλώντας την Τρίτη (29.06.2021) στο Πρώτο Πρόγραμμα, υπήρξε η πληροφορία πως οι δράστες της κλοπής δεν είχαν καταφέρει να βγάλουν στο εξωτερικό τους αμύθητης περιουσίας πίνακες.
«Υπήρχε άνθρωπος που ενδιαφερόταν από το εξωτερικό, υπήρχε σχέδιο φυγάδευσης» είπε ο Γιώργος Τσούκαλης.
Αλλά κανείς από τους συλλέκτες που θα ήθελαν τον Πικάσο και τον Μοντριάν δεν είχε καταφέρει να τους αποκτήσει. Γιατί ήταν εξαιρετικά δύσκολο όχι μόνο να μην γίνει αντιληπτό αυτό από τις αρχές αλλά και να βγουν τα κλοπιμαία από την Ελλάδα.
Ο Γιώργος Τσούκαλης εξέφρασε τις αμφιβολίες του για το αν ο 49χρονος, στην κατοχή του οποίου βρέθηκαν οι πίνακες, είναι ο δράστης της κλοπής ή ο άνθρωπος που «φυλούσε» τα πολύτιμα κλοπιμαία. «Το έκανε μόνος του; Όχι σύμφωνα με πληροφορίες που είχαμε από τον πρώτο καιρό», τόνισε ο γνωστός ερευνητής, που έχει ασχοληθεί σε βάθος με την υπόθεση. Όπως σημείωσε, οι πληροφορίες μιλούσαν για συνεργασία 2 ή 3 ατόμων, που διέρρηξαν την Εθνική Πινακοθήκη και πήραν τρία από τα «κοσμήματά» της.
Οι πίνακες που «επιστρέφουν» στην Εθνική Πινακοθήκη
Ο πίνακας «Γυναικείο Κεφάλι», λάδι σε μουσαμά, διαστάσεων 56 επί 40, του Πάμπλο Πικάσο, ο οποίος φιλοτεχνήθηκε το 1939. Τον δώρισε ο ίδιος ο σπουδαίος Ισπανός καλλιτέχνης το 1949 στον ελληνικό λαό, ως τιμητική προσφορά για την γενναία αντίστασή του κατά την διάρκεια της ναζιστικής κατοχής.
Ο πίνακας του Ολλανδού ζωγράφου Piet Mondrian, λάδι σε μουσαμά, διαστάσεων 35 επί 44, ο οποίος και φιλοτεχνήθηκε το 1905 και απεικονίζει έναν ανεμόμυλο κατά μήκος ενός ποταμού. Το συγκεκριμένο έργο αγοράστηκε το 1963 από τον Αλέξανδρο Παππά και αποτέλεσε δωρεά στην Εθνική Πινακοθήκη.
Και τέλος ένα έργο σε χαρτί, πέννα με αραιωμένη σέπια, διαστάσεων 27 επί 16,8 του Ιταλού Guglielmo Caccia (Moncalvo) και απεικονίζει τον Άγιο Diego de Alcala σε έκσταση.
Η ιστορία του πίνακα του Πικάσο
Το «Γυναικείο κεφάλι», διαστάσεων 56×40 εκ., που φιλοτέχνησε το 1939 ο Ισπανός ζωγράφος, αποτυπώνει τη μούσα του, φωτογράφο Ντόρα Μάαρ, με την οποία έζησε μια θυελλώδη σχέση για εννέα ολόκληρα χρόνια.
Η Ντόρα Μάαρ υπήρξε η φωτογράφος που παρακολούθησε και απαθανάτισε με τον φακό της όλη τη διαδικασία δημιουργίας του έργου «Γκερνίκα», 1937 («Guernica½»), ενώ, λόγω της ψυχοσύνθεσής της, υπήρξε για τον Πικάσο ο τύπος της «γυναίκας που κλαίει».
Δυόμισι χρόνια μετά την «Γκερνίκα», στο «Γυναικείο κεφάλι» παρατηρείται η ίδια χρωματική αντίληψη με την οποία εκφράζεται η απαισιοδοξία της περιόδου του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, σύμφωνα με το «Στα άδυτα της Εθνικής Πινακοθήκης: Αγνωστοι θησαυροί από τις συλλογές της».
Το «Γυναικείο κεφάλι», πίνακας του Πικάσο
Ο Πικάσο, έχοντας βιώσει τον Ισπανικό Εμφύλιο, που αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για το διασημότερο δημιούργημά του, την «Γκερνίκα», αποφάσισε να δωρίσει το «Γυναικείο κεφάλι» στον ελληνικό λαό ως τιμητική προσφορά για τη στάση του απέναντι στον φασισμό και τον ναζισμό κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Ο δεύτερος πίνακας που εκλάπη είναι ένας πίνακας του Ολλανδού Πιέτ Μοντριάν του 1905 που απεικονίζει ένα ανεμόμυλο κατά μήκος ποταμού «Ο ανεμόμυλος Στάμμερ» ο οποίος αγοράστηκε το 1963 από τον Αλέξανδρο Παππά ο οποίος τον δώρισε στην συνέχεια στην Εθνική Πινακοθήκη.
Πηγή: DikaiologitikaNews