Συγκλονιστική είναι η μαρτυρία του φοιτητή Σχολής Εμπορικού Ναυτικού, Ανδρέα Αλκανιώτη, που διασώθηκε από το σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών και ήταν μεταξύ αυτών που βοήθησαν στην απομάκρυνση τραυματιών και άλλων επιβατών από την επιβατική αμαξοστοιχία στις 28 Φεβρουαρίου 2023.
Καταθέτοντας στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής για το δυστύχημα των Τεμπών, είπε μεταξύ άλλων:
«Σηκώθηκα γρήγορα γιατί καιγόμουν από τις λαμαρίνες. Η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική και τα τζάμια ραγισμένα. Μαζί με ένα άλλο παιδί βγήκαμε έξω και πήραμε ανάσες, και ξεκίνησα να βοηθήσω άλλους που ήταν μέσα στο τρένο. Ίσως 50 άτομα να ήταν μέσα».
Για τη στιγμή της σύγκρουσης των τρένων είπε:
«Μιλούσα στο κινητό για να έρθουν να με πάρουν. Μόλις είχα γυρίσει από το κυλικείο και είχα καθίσει, μετά έγινε η πρόσκρουση. Έκλεισαν όλα τα φώτα. Το μόνο φως που υπήρχε ήταν από τους σπινθήρες και τις φωτιές. Κάποιοι χρησιμοποιούσαν τον φακό των κινητών τους για να έχουν φως. Συνειδητοποιήσαμε πώς ήμασταν αναποδογυρισμένοι».
Και πρόσθεσε: «Κατά τις πρώτες μου κινήσεις, έσπευσα να δω σε τι κατάσταση βρίσκομαι – δεν λιποθύμησα, είχα τις αισθήσεις μου. Είδα πώς μπορώ να επιβιώσω και μετά να βοηθήσω άλλα άτομα. (…) Χρειαζόταν να σκαρφαλώσεις στα παράθυρα για να βγεις έξω. Ορισμένοι τραυματιστήκαμε για να πεταχτούμε έξω από το τρένο».
Επισήμανε ότι είχε τις αισθήσεις του «καθόλη τη διάρκεια μέχρι να καταλάβω ότι είμαι αρτιμελής. Σκεφτόμουν πρώτα πώς θα επιβιώσω και μετά να βοηθήσω κι άλλους. Λόγω αναθυμιάσεων και φωτιάς, είδα ραγισμένο το τζάμι, το σπάσαμε με μια βαλίτσα και βγήκαμε έξω. Είδαμε ανθρώπους σε χειρότερη από εμάς κατάσταση, διασώσαμε περίπου 10 άτομα».
Είπε επίσης ότι:
«Το μόνο σχέδιο ήταν να πηδήξουμε από ίσιωμα 4 μέτρων να γλιτώσουμε από τη δηλητηρίαση από το διοξείδιο και από τη φωτιά. Ήμουν εκεί πάνω από 20 λεπτά αλλά δεν είχα αίσθηση του χρόνου. Ο πραγματογνώμονας μου το είπε στο περίπου. Έβλεπα συνεπιβάτες στο πιο πίσω βαγόνι και πιο πίσω κουπέ να καλούν τηλέφωνα οι ίδιοι. Δεν ξέρω ποιος κάλεσε τις Αρχές. Εγώ κινητό δεν είχα, χάθηκε.
»Άργησαν πολύ να κατέβουν κάτω στο χωράφι οι διασώστες. Εκεί είχε πολλούς εγκαυματίες, τραυματίες που είχαν εκτοξευθεί από τη σύγκρουση. Έκατσα έξω αρκετή ώρα μέχρι τα τελευταία ασθενοφόρα, θυμάμαι άργησαν να κατέβουν κάτω. Καθυστερήσανε τους μπροστά που η κατάσταση ήταν πολύ σοβαρή. Αργήσαν πολύ.
»Κάποιοι ήταν ελαφρώς εγκλωβισμένοι ή τραυματισμένοι και ανήμποροι να σκαρφαλώσουν στο παράθυρο για να πηδήξουν από το τρένο. Τραυματιστήκαμε πολλοί στην πτώση στην προσπάθεια να βγούμε και πέσαμε πάνω σε σίδερα».
Στην ερώτηση αν ήταν αισθητές η έκρηξη και η φωτιά, απάντησε ότι «εκείνη την ώρα έκρηξη δεν κατάλαβα. Κατάλαβα ότι έγινε εκτροχιασμός από λάθος κίνηση. Το πρώτο πράγμα που είπα στη μαμά μου ήταν εκτροχιασμός. Με το που άκουσα το μπαμ και έσβησαν τα φώτα ήταν η στιγμή που καθόμουν από πίσω ήρθα μπροστά και χτυπιόμουν με άλλα άτομα που ήταν μέσα στο κουπέ»
Και πρόσθεσε:
«Με το που βγήκα έσπευσα σε τραυματίες κάτω γιατί είδα ότι η κατάσταση ήταν σοβαρή. Με το που αντίκρυσα τι έγινε εκεί έπαθα το πρώτο σοκ. Από εκεί και πέρα έσπευσαν να βοηθήσω τραυματίες σε σοβαρή κατάσταση δεν θέλετε να γνωρίζετε. Όχι απλά υπήρχε φωτιά, αλλά εμείς οι τελευταίοι γλιτώσαμε τη φωτιά στο μισό μέτρο. Υπήρχε και στο χωράφι φωτιά. Μέχρι και το τρίτο ίσως τέταρτο (βαγόνι) υπήρχε φωτιά. Υπήρχαν πυροσβέστες, άνδρες της ΕΜΑΚ».
Όσον αφορά τη σημερινή κατάστασή του, είπε:
«Ήμουν σε σοκ, ειδικά τον πρώτο μήνα. Δεν έχω ακόμα συνειδητοποιήσει τι έχει γίνει. Είναι σαν όνειρο. Ξύπνησα με μώλωπες. Πολλοί παθόντες ακόμα δεν έχουν συνέλθει. Ακόμα έχουν ψυχιατρική βοήθεια άτομα για να είναι καλά».
Πρόσθεσε ότι «υπήρχε βοήθεια στον πρώτο προς δεύτερο μήνα. Με είχε παρακολουθήσει ψυχίατρος στο Αιγινήτειο. Τελείωσαν οι συνεδρίες και οποιαδήποτε στιγμή το χρειαστώ, θα ξαναβοηθηθώ. Είμαι σε καλή κατάσταση και αυτό μπορεί να αλλάξει από στιγμή σε στιγμή».
Όσο για το τι περιμένει και το πώς πάει η εξέλιξη της Εξεταστικής Επιτροπής, είπε:
«Πιστεύω και ελπίζω όλο αυτό εδώ που φτάσαμε να βγει κάπου και να αποδοθούν ανάλογα οι ευθύνες και όχι μόνο σε όσους ήταν μπροστά αλλά γενικότερα».
Και όταν ρωτήθηκε αν παρακολουθεί την Εξεταστική Επιτροπή, είπε:
«Για να είμαι ειλικρινής, οτιδήποτε έχει να κάνει με το δυστύχημα το αποφεύγω. Μου δημιουργεί σκέψεις, προβληματισμούς και δεν με αφήνει σε ησυχία. Κακώς ίσως, αλλά από την άλλη μού δημιουργεί πονοκέφαλο. Με κάνει να συνδυάζω πράγματα, να ενώνω τις εικόνες. Εν τέλει, όταν έφτιαξα το 99% της εικόνας αυτής, μου δημιούργησε κι άλλο πρόβλημα, να ψάχνω κι άλλα πράγματα, πώς και γιατί».
Πηγή: efsyn.gr