Είναι ένα περίεργο σημείο στη ζωή μας, όχι επειδή μας πήραν τα χρόνια, αλλά γιατί έτσι πιστεύουμε. Βρίσκεσαι ακριβώς στη μέση των 20 και των 30 και αισθάνεσαι τις κοινωνικές πιέσεις να σε βαραίνουν περισσότερο από ποτέ. Δεν ξέρω τι έκαναν παλιότερα, αλλά εν έτει 2023 στα 25 μας αισθανόμαστε ακόμα παιδιά. Βασικά ξέρω τι έκαναν. Ήταν ήδη παντρεμένοι, με 2-3 κουτσούβελα και μια δουλειά στην οποία πιθανόν θα έμεναν για μια ζωή.
Η πλειοψηφία των σημερινών 25άρηδων βρίσκεται πολύ μακριά από αυτό το σενάριο.
Στα mid 20s σου δεν έχεις ανοίξει σπίτι, προσπαθείς ακόμα να γνωρίσεις τον εαυτό σου και τα «θέλω» σου. Παίρνεις το χρόνο σου να κοιτάξεις πίσω, να οραματιστείς το μπροστά και να κατανοήσεις τα μαθήματα που έχεις πάρει από τη ζωή μέχρι τώρα.
Φέτος έσβησα κι εγώ 25 κεράκια και ξέρω πόσο επώδυνο είναι (η κρίση που λέγαμε). Από την άλλη όμως, συνειδητοποιείς ότι έχεις πάρει και κάποια μαθήματα, που μόνο ο χρόνος θα μπορούσε να σου εξασφαλίσει και είσαι ευγνώμων για αυτά!
1Μην παίρνεις τον εαυτό σου και τους άλλους τόσο σοβαρά
Οκ, παραείναι κουραστικό να παίρνεις την κάθε κουβέντα, συμπεριφορά και γνώμη τοις μετρητοίς. Ποιος το προτιμά άλλωστε, όταν μπορείς απλά να αδιαφορήσεις για το τι πιστεύει ο καθένας για σένα, να σταματήσεις να αγχώνεσαι για την εικόνα που περνάς προς τα έξω και να κάνεις τη ζωή σου όπως γουστάρεις;
2Το να είσαι σκληρός με τον εαυτό σου δε σε κάνει πιο δυνατό
Αυτό διαβάζεται και ως: Το να καταπιέζεις συναισθήματα κι επιθυμίες για να δείξεις ότι αντέχεις, δε θα σε κάνει να αντέξεις όντως. Θα σε φορτώσει παραπάνω ψυχολογικά.
3Αυτό που σπουδάζεις δεν είναι απαραίτητα κι αυτό πάνω στο οποίο θα δουλέψεις
5 λεπτάκια με τον 17χρονο εαυτό μου θέλω μόνο.
4Οι σπουδές είναι και κάπως overrated
Θα ήθελα πολύ να μου είχε προσφέρει κάποιος αυτή τη γνώση προτού εμφανίσω του κόσμου τα ψυχοσωματικά στη Γ’ Λυκείου.
5Το να φύγεις από το πατρικό σου είναι πιο περίπλοκο απ’ ό,τι φανταζόσουν στα 18
Μεγάλη κουβέντα αυτή. Ας μείνουμε απλά στο ότι δε συγκατοίκησες με τους κολλητούς σου από τα 20 σου, ούτε η καθημερινότητά σου θυμίζει sitcom των 00’s. Και όχι γιατί κάνεις κάτι λάθος απαραίτητα.
6Κοίτα να δεις που το «συγγνώμη» δεν είναι και τόσο ταπεινωτικό τελικά
Όταν έχεις άδικο, να τονίσουμε. Όταν είσαι θύμα gaslighting, τότε συνεχίζει να σε κάνει να νιώθεις σκατά σε οποιαδήποτε ηλικία.
7Δεν έχει κανένα νόημα να συγκρίνεις τον εαυτό σου με άλλους
Φτάνοντας στα 25 συνειδητοποιείς πως οι κλισεδιές τύπου «ο καθένας είναι ξεχωριστός με τον δικό του τρόπο» έχουν μια αλήθεια μέσα τους.
8Δεν πραγματοποιείς όλους τους στόχους που είχες μικρ@ και είναι οκ
Είναι καλό να προσπαθείς να τους πετύχεις, αλλά αυτά τα inspirational βιντεάκια που δείχνουν 25άρηδες να έχουν καταφέρει κάθε επιθυμία του 10χρονου εαυτού τους, είναι και λίγο αγχωτικά αν μη τι άλλο. Σίγουρα πάντως δεν αντιπροσωπεύουν την πλειοψηφία.
9Δεν αξίζει να αγχώνομαι για πράγματα που δεν μπορώ να αλλάξω
Δύσκολα φτάνεις σ’ αυτό το σημείο, αλλά όταν συμβαίνει είναι πολύ απελευθερωτικό.
10Δε χρειάζεται να είμαι συμπαθής σε όλους
Ανθρωπίνως αδύνατο.
11Ο δρόμος για να ανακαλύψεις τον εαυτό σου είναι μακρύς (μπορεί και ατελείωτος)
Τα χρόνια περνάνε κι εσύ ακόμα να κάνεις figure out ποι@ είσαι και τι θες από τη ζωή σου. Πιθανόν να μη μάθεις ποτέ και να βρίσκεσαι σε μια μόνιμη φάση αναζήτησης κι ανακάλυψης.
12Κάποια πράγματα πρέπει απλά να τα αφήσεις να φύγουν
Από τις κούκλες με τις οποίες έπαιζες στην Α’ Δημοτικού κι αρνείσαι να διώξεις από το δωμάτιό σου γιατί νιώθεις ότι θα προδώσεις τον 7χρονο εαυτό σου, μέχρι ανθρώπους που δε σου προσφέρουν πλέον τίποτα.
13Λεφτά για εμπειρίες >>> λεφτά για ρούχα
Χωρίς Shein ζεις, χωρίς ταξίδια όχι.
14Οι κακές στιγμές είναι αναπόφευκτες, αλλά είναι for the plot!
Δες τες σαν ένα απαραίτητο spice up για τον χαρακτήρα σου.
15Ο χρόνος περνάει πολύ πιο γρήγορα και διαφορετικά όσο μεγαλώνεις
Το «πριν 5 χρόνια» παύει να μοιάζει με μια αιωνιότητα πριν και θυμίζει περισσότερο το χθες. Αυτό γιατί ζεις τα πάντα πιο συνειδητοποιημένα.
16Με τα χρόνια εκτιμάς διαφορετικά (τα) πράγματα
*Το να μένεις μέσα Σάββατο βράδυ για μαραθώνιο στις ταινίες της Barbie, παραμένει σταθερή αξία.*
17Όπως επίσης αξιολογείς αλλιώς τους ανθρώπους
Θέτεις πιο ώριμα κριτήρια για να καταλήξεις αν είναι friend/boyfriend/girlfriend material @ άλλ@.
18Παύεις να κοιτάς τα ελαττώματά σου κι αρχίζεις να αποδέχεσαι τον εαυτό σου
Λογικό να περνάς τη φάση «μισώ τα πάντα πάνω μου» στην εφηβεία, αλλά κάπου σταματάει και γελάς με τα πρότυπα που είχες και τις προτεραιότητες που έθετες.
19Είναι εντάξει να αναθεωρείς πράγματα
Αν οι απόψεις σου και τα «θέλω» σου παραμένουν ίδια με όταν ήσουν 16 χρονών, τότε κάτι κάνεις λάθος.
20Δεν είσαι ποτέ πολύ μεγάλ@ ή μικρ@ για πράγματα
Εντάξει, ίσως είσαι λίγο μεγάλος για να πας σε παιχνιδότοπο… *silent cry*
21Όσο μεγαλώνεις, τόσο πιο δύσκολο είναι να κάνεις φίλους
Γίνεσαι πιο απαιτητικός στις σχέσεις σου και άρα ρίχνεις πολύ περισσότερα χ σε άτομα που γνωρίζεις. Ή απλά δεν έχεις τις ίδιες ευκαιρίες να γνωρίσεις καινούριο κόσμο με παλιά.
22Το να είσαι επιλεκτικ@ δε σε κάνει και δύσκολο χαρακτήρα
Περισσότερο συνειδητοποιημέν@ θα έλεγα ότι είσαι όταν αρνείσαι να συμβιβαστείς με πράγματα που δε θες.
23Είναι οκ να βασίζεσαι σε άλλους για κάποια πράγματα
Δεν είσαι ούτε φυγόπον@, ούτε τεμπέλ@. Αν υστερείς κάπου (βλ. μαγείρεμα) και μπορεί να στο εξασφαλίσει κάποιος άλλος (βλ. η μαμά σου), δεν είναι η μεγαλύτερη ντροπή!
24Δεν είσαι εξωγήινος επειδή μόλις πήρες δίπλωμα ή ακόμα να πάρεις!
Αυτό που σε κρίνουν με βάση τη δική τους ζωή, ανέσεις και δυνατότητες…
25Δεν έφυγε το τρένο για σένα
Κάποιος να μου εξηγήσει τη λογική πίσω από το ότι στα 25 σου χρόνια θεωρείσαι μεγάλος. Μας έχουν δημιουργήσει απίστευτο άγχος κι ανασφάλεια, ενώ βρισκόμαστε κυριολεκτικά στο άνθος της ηλικίας μας. Δεν έχεις καθυστερήσει αν δεν έχεις κάνει ορισμένα ‘must’ (σύμφωνα με κάποιους) πράγματα έως τώρα, έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου!
Πηγή: neopolis.gr