Γιατί καταλήγεις ΠΑΝΤΑ με την λάθος γυναίκα

0
1094

Θέλει μεγάλη θέληση για να αποφασίσεις να αφήσεις πίσω σου τη ζωή του μοναχικού λύκου και να μπεις πάλι στη διαδικασία της σχέσης. Μία διαδικασία που είναι καταδικασμένη να αποτύχει αν δεν επιλέξεις την σωστή σύντροφο. Το κλειδί, λοιπόν, για να είναι επιτυχημένη η επόμενη επιλογή, είναι να κατανοήσεις τι κάνεις λάθος μέχρι τώρα.

Υπάρχουν πολύ συγκεκριμένα στοιχεία που ψάχνουμε όλοι μας στην αναζήτηση της ιδανικού συντρόφου. Μπορείς να το επιβεβαιώσεις κάνοντας μια συζήτηση με τους φίλους σου, με τους συνεργάτες σου στη δουλειά ή με έναν τυχαίο άγνωστο στο μετρό. Το πιο πιθανό, είναι πως όλοι θα σου πουν ότι θέλουν μία σύντροφο που να είναι όμορφη εξωτερικά και εσωτερικά να είναι ευγενική και τρυφερή, να έχει πλάκα κλπ. Υπάρχουν αυτές οι γυναίκες. Και ενίοτε τις εντοπίζουμε και καταφέρνουμε να τις έχουμε στο πλάι μας. Και πάλι, όμως, έχουμε πρόβλημα. Και κάποιες φορές δεν φταίει εκείνη, αλλά εμείς. Ο εγκέφαλός μας, πιο συγκεκριμένα, που δεν επιτρέπει στην «επιλογή» μας το περιθώριο του λάθους.

Ακούγεται τρελό – ποιος περιμένει από τη σύντροφο του να είναι τέλεια; Να μην κάνει λάθη; Να μην γκρινιάζει; Στην πραγματικότητα, όλοι μας. Όλοι θέλουμε να νιώθουμε τόσο σίγουροι για τις επιλογές μας, που άθελα μας τις θεοποιούμε. Δίνουμε στον χαρακτήρα τους το αλάθητο και το ακαταλόγιστο.

Σχέση, όμως, δεν είναι να βρεις τον τέλειο άνθρωπο, επειδή αυτός δεν υπάρχει. Πάντα πρέπει να θυμάσαι ότι τόσο εκείνη όσο κι εσύ έχετε ελαττώματα, κολλήματα και ιδιοτροπίες. Ο στόχος είναι οι ιδιαιτερότητες του καθενός να εξουδετερώνονται ή να συμπληρώνονται από τις ιδιαιτερότητες του άλλου.

Ειμαστε όλοι δύκολοι, τελικά;

Όσο δεν βρισκόμαστε σε σχέση, έχουμε όλοι την τάση να πιστεύουμε πως είμαστε οι ευκολότεροι άνθρωποι στον κόσμο – χωρίς ιδιοτροπίες και περιέργειες. Αυτή η εκτίμηση, ωστόσο, δεν είναι πάντα σωστή. Όλοι έχουμε ιδιοτροπίες, αλλά δεν γίνεται να τις εντοπίσουμε όσο είμαστε μόνοι μας. Μπορεί να είμαστε από εκείνους που αρπαζόμαστε όταν κάποιος διαφωνεί μαζί μας. Ή από εκείνους που δεν μπορούν να χαλαρώσουν εύκολα. Ή από αυτούς που με δυσκολία καταφέρνουν να δώσουν εξηγήσεις για το τι πιστεύουν όταν βρίσκονται σε σύγχυση.

Παραδείγματα σαν τα παραπάνω μπορούν – μακροπρόθεσμα – να γίνουν πρόβλημα μέσα σε μία σχέση. Ίσως το ιδανικό στα πρώτα ραντεβού, θα ήταν να βάζαμε την άλλη απέναντι μας να απαντήσει στην πολύ απλή ερώτηση: «Πόσο ιδιότροπη είσαι;».

Το πρόβλημα, βέβαια, είναι ότι ακόμα κι αν εκείνη είναι ειλικρινής, εμείς από την πλευρά μας δυσκολευόμαστε να αναγνωρίσουμε τις δικές μας νευρώσεις. Στην πραγματικότητα, κάποια πράγματα βγαίνουν μόνο μέσα από την καθημερινή τριβή μιας σχέσης. Πριν από αυτή τη φάση, σπανίως μας δίνεται η δυνατότητα να γνωρίσουμε πραγματικά τη σύντροφο μας αλλά και η ευκαιρία αν μετρήσουμε τις δικές μας ανοχές και ιδιοτροπίες. Η εύκολη λύση είναι να ρίχνουμε πάντα το φταίξιμο στο έτερον ήμισυ. Τις περισσότερες φορές, οι φίλοι μας θα πάρουν το μέρος μας, οπότε η κρίση στη σχέση θα συνεχιστεί και η λανθασμένη κρίση για το δικό μας μερίδιο της ευθύνης θα διαιωνίζεται.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να είμαστε δέσμιοι της «τυφλής» άποψης που έχουμε για τον εαυτό μας. Όταν είμαστε μόνοι μας, χωρίς σχέση, δεν τα βάζουμε με τον εαυτό μας. Δεν έχουμε αφορμή για να το κάνουμε. Βρισκόμαστε σε νιρβάνα. Και αυτό γιατί δεν υπάρχει κανένας τριγύρω μας για να ξεσπάσουμε και να βγάλουμε τον πραγματικό μας εαυτό.

askmen.gr