Και όμως! Μια τάση που έχει τις ρίζες της στο παρελθόν, φαίνεται πως έχει επανέλθει και αποτελεί ένα new entry “ψαγμένο” και πολύ πετυχημένο στον οινικό κόσμο.
Πρόκειται για ένα τύπο λευκού κρασιού του οποίου η διαδικασία παραγωγής έχει μια πιο natural προσέγγιση. Για την παραγωγή του ακολουθείται ερυθρή οινοποίηση σε μια λευκή ποικιλία σταφυλιού. Αμέσως μετά από το ελαφρύ σπάσιμο των σταφυλιών, όλη η σταφυλομάζα (φλούδες και μούστος) μένει στη δεξαμενή ζύμωσης για κάποιο χρονικό διάστημα. Με αυτό τον τρόπο ο μούστος παίρνει αυτό το ιδιαίτερο χρώμα αλλά και γεύση. Επιπλέον, η ζύμωση ή η ωρίμανση μπορεί να πραγματοποιηθούν σε πήλινα δοχεία ή δρύινα βαρέλια.
Φυσικά δεν είναι όλες οι ποικιλίες κατάλληλες για πορτοκαλί οίνους. Η επιλεχθείσα ποικιλία πρέπει να είναι λεπτόφλουδη έτσι ώστε να μην προκύπτουν υψηλές τανίνες και να έχει καλά επίπεδα ωριμότητας ώστε να αποφεύγονται τα πράσινα στοιχεία. Σε πολλές περιπτώσεις κατά την αλκοολική ζύμωση δεν προστίθενται ζύμες εμπορίου και η ζύμωση εξελίσσεται σε λίγο πιο υψηλές θερμοκρασίες από ότι συνηθίζεται στις λευκές οινοποιήσεις.
ΧΡΩΜΑ ΚΑΙ ΓΕΥΣΗ
Το χρώμα των πορτοκαλί κρασιών κυμαίνεται από χρυσαφί έως κεχριμπαρένιο ή καφέ. Στο στόμα έχουν δομή και πλούσια υφή με εμφανή παρουσία τανίνης. Αρωματικά, διακρίνονται από αρώματα ξύσματος πορτοκαλιού, ξηρών καρπών, ξύλου, μελιού. Συνήθως τα κρασιά αυτά παλαιώνουν.
Πηγή: Cava800