Post Lockdown Syndrome: Aκόμα και αν δεν έχουμε lockdown, ντυνόμαστε σαν να έχουμε

0
1177

Πριν ξαναμπούν (που το απευχόμαστε) τα sms στη ζωή μας, έχουμε αναλογιστεί γιατί δεν σταματήσαμε ποτέ να ντυνόμαστε «σαν να μην πρόκειται να πάμε πουθενά» και σαν να βρισκόμαστε σε μία «μόνιμη καραντίνα»;

Σύμφωνα με έρευνα που δημοσίευσε η εφημερίδα «The Sun» στην προηγούμενη καραντίνα τον Μάρτιο και τον Απρίλιο, τα εμπορικά καταστήματα στη μεγάλη Βρετανία ανακοίνωσαν χρηματικές απώλειες της τάξεως του 1,6 εκατομμυρίου λιρών την εβδομάδα! Και δεν ήταν καν Χριστούγεννα! Το shopping σε περίοδο πανδημίας, είτε είναι ανοιχτά τα καταστήματα είτε οι αγορές μπορούν να γίνουν μόνο διαδικτυακά, δεν είναι προτεραιότητα και δυστυχώς δεν περιμέναμε τις αναφορές του εμπορικού συνδέσμου για να το καταλάβουμε.

Δεν είναι προτεραιότητα, για τον πολύ απλό λόγο που θέλει τη μόδα συνυφασμένη με την εξωστρέφεια. Κανείς δεν «ντύνεται για να κάτσει σπίτι» και αυτό είναι μία στάση βαθιά ριζωμένη μέσα μας, από την εποχή που γυρίζαμε από το σχολείο και αμέσως πετούσαμε τα ρούχα μας για να βάλουμε φόρμα. Στο σπίτι θες να είσαι άνετη, στον έξω κόσμο εντυπωσιακή. Και τώρα έρχεται αυτός ο αναγκαστικός αυτοπεριορισμός για να σου αλλάξει δεδομένα που έχουν καταγραφεί δεκαετίες επί δεκαετιών, στον εγκέφαλό σου.

Αυτό όμως που παρατηρήθηκε τους τελευταίους μήνες, στην μετά καραντίνας εποχή, είναι πως η κίνηση στη αγορά συνέχισε να είναι «πεσμένη». Σαν να μην πιστεύαμε ακριβώς πως μπορούσαμε να «βάλουμε τα καλά μας και να βγούμε έξω», ακόμα και όταν είχαμε τη δυνατότητα να το κάνουμε -γιατί τώρα που έκλεισε ξανά η εστίαση κάτι τέτοιο μοιάζει όνειρο μακρινό και απατηλό- δεν ήταν μέσα στις προτεραιότητές μας.

Το «post lockdown syndrome» στη ψυχολογία μεταφράζεται από άγχος για το μέλλον, φόβο κοινωνικοποίησης και άρνηση επαναφοράς των κανονικών ρυθμών ζωής μας με την αγωνία ότι αυτοί και πάλι θα μεταβληθούν. Στο πώς ντυνόμαστε όλους αυτούς τους μήνες, από τον Μάιο μέχρι και σήμερα, το ψυχολογικό αυτό στρες αποτυπώνεται με περίπου αντίστοιχο τρόπο και περιλαμβάνει άρνηση για οτιδήποτε λαμπερό και εντυπωσιακό θα φορούσαμε με ευκολία λίγο καιρό πριν.

Ντυνόμαστε, δηλαδή, όπως συμπεριφερόμαστε… ο πέλεκυς του lockdawn αιωρείται πάνω από το κεφάλι μας και το look μας ακολουθεί τη διάθεσή μας. Είναι «συγκρατημένο», casual, άνετο. Υποδηλώνει την ανάγκη μας να κάτσουμε μέσα ακόμα και όταν θεωρητικά μπορούμε να είμαστε έξω. Ο «φόβος επανένταξης» μας έκανε να μην αγκαλιάσουμε ποτέ ουσιαστικά αυτήν τη «επιστροφή στην κανονικότητα» για την οποία πασχίζαμε όλοι το καλοκαίρι. Και τώρα που ένα νέο lockdοwn φαντάζει πιο κοντά από ποτέ, εμείς έχουμε έτοιμα τα track pants και τα φούτερ… όχι ότι τα βγάλαμε και ποτέ…

Πηγή: Qeen.gr