Σε ένα παράλληλο σύμπαν κι αν είχα τη δυνατότητα δηλαδή, θα μπορούσα να ζω τρώγοντας μόνο σοκολάτα (και κάθε είδους γλυκό για την ακρίβεια) και διαβάζοντας αστυνομική λογοτεχνία. Και μετά ξύπνησα, θα μου πείτε. Επειδή λοιπόν δε ζούμε σε αυτό το παράλληλο σύμπαν αλλά σε έναν κόσμο που η πολλή ζάχαρη είναι σκέτη καταστροφή, ικανοποιώ τουλάχιστον τη δεύτερη επιθυμία μου, που είναι να διαβάζω ένα καλό αστυνομικό βιβλίο σκεπασμένη με τη φλις κουβερτούλα μου στον καναπέ και πίνοντας καφέ.

Η δεύτερη καραντίνα – η οποία δεν έχει τελειώσει, μην μπερδευόμαστε – με έχει βρει μέχρι τώρα να έχω διαβάσει έξι βιβλία, αν και υποψιάζομαι ότι για κάποιους από εσάς μπορεί να φαίνονται και λίγα. Αυτό όμως που έπιασα ως πρώτο για τη νέα χρονιά και κυριολεκτικά το ρούφηξα, είναι το «Ένα Τραγούδι για Δύσκολους Καιρούς» του Ian Rankin, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Ο Σκωτσέζος συγγραφέας έχει ξανά για ήρωά του τον, πλέον συνταξιούχο αστυνομικό, Τζον Ρέμπους, ο οποίος αυτή τη φορά έχει να φέρει εις πέρας την πιο δύσκολη υπόθεση της ζωής του.

Κι αυτό γιατί πόσο αντικειμενικός και αμερόληπτος μπορεί να είναι, όταν αυτή αφορά την κόρη του, που είναι η κύρια ύποπτη στη δολοφονία του συντρόφου της;

Περιγραφή:

«Εξαφανίστηκε…»

Όταν η κόρη του Τζον Ρέμπους, Σαμάνθα, τού τηλεφωνεί μες στα μεσάνυχτα, εκείνος ξέρει ότι τα νέα δεν είναι ευχάριστα. Ο σύζυγός της αγνοείται τις τελευταίες δύο μέρες. Ο Ρέμπους φοβάται το χειρότερο – και γνωρίζει πολύ καλά από τα τόσα χρόνια του στην αστυνομία ότι η κόρη του θα είναι η βασική ύποπτη. Δεν ήταν ο καλύτερος πατέρας –πάντα προτεραιότητα είχε η δουλειά του– τώρα όμως η κόρη του τον χρειάζεται περισσότερο από ποτέ. Αλλά πηγαίνει ως πατέρας ή ως ντετέκτιβ;

Καθώς αναχωρεί την αυγή με προορισμό την ανεμοδαρμένη ακτή – και μια μικρή πόλη με μεγάλα μυστικά – αναρωτιέται εάν αυτή ίσως είναι η πρώτη φορά στη ζωή του που δε θέλει να ανακαλύψει την αλήθεια…

Ένας θρυλικός αφηγητής στα καλύτερά του, σε μια από τις πιο πολυαναμενόμενες κυκλοφορίες της χρονιάς.

Στις πρώτες σελίδες του βιβλίου, η ιστορία ξεκινά αρκετά «ήσυχα». Ο Τζον Ρέμπους, ένας από τους πιο καταξιωμένους αστυνομικούς, προσπαθεί να χωνέψει τη νέα του ζωή, αφού όχι μόνο είναι πια συνταξιούχος, αλλά αναγκάζεται να μετακομίσει κιόλας λόγω του αναπνευστικού προβλήματος που αντιμετωπίζει. Σε ανθρώπους σαν κι εκείνον, οι αλλαγές δεν είναι το φόρτε τους.

Η ηρεμία δεν κρατάει για πολύ, αφού ένα τηλεφώνημα που δέχεται από την κόρη του ενημερώνοντάς τον πως ο σύντροφος της αγνοείται εδώ και κάποιες ώρες, φέρνει φουρτούνες.

Εκείνος σπεύδει στο πλευρό της, όμως το αστυνομικό του δαιμόνιο δεν του επιτρέπει να μείνει μάρτυρας των εξελίξεων στην υπόθεση κι αναλαμβάνει ρόλο. Η κόρη του θεωρείται η νούμερο ένα ύποπτη εξαιτίας του παράνομου δεσμού που διατηρούσε και τους τσακωμούς που είχε με τον Κιθ. Ο Ρέμπους προσπαθεί με κάθε τρόπο να ανακαλύψει την άκρη του νήματος, καταφέρνοντας τελικά να εντοπίσει το πτώμα του Κιθ στο στρατόπεδο 1033.

Το στρατόπεδο 1033 δεν είναι ένα τυχαίο μέρος, αφού το θύμα περνούσε πολύ χρόνο εκεί. Μάλιστα, είχε πάθει εμμονή με μια παλιά ιστορία, την οποία είχε αποφασίσει να διαλευκάνει παίρνοντας συνεντεύξεις από τους εναπομείναντες.

Παράλληλα με αυτή την υπόθεση, γινόμαστε μάρτυρες και μιας άλλης, από την πρώην ομάδα του Ρέμπους, με τη Σιβόν Κλαρκ και τον Μάλκολμ Φοξ να προσπαθούν να εξιχνιάσουν τη δολοφονία ενός Σαουδάραβα φοιτητή. Από τις εξελίξεις που προκύπτουν οι δύο υποθέσεις μοιάζουν να έχουν αρκετά κοινά μεταξύ τους, ωστόσο αυτό είναι κάτι που θα σου λύσει την περιέργεια διαβάζοντάς το.

Το βιβλίο είναι τόσο καλό, που είναι ακατόρθωτο να το αφήσεις από τα χέρια σου, ενώ παρά τη σκοτεινή διάθεση των υποθέσεων, το αστείρευτο χιούμορ του Ρέμπους (κι όχι μόνο) χαλαρώνει το κλίμα.

Πηγή: Neopolis